Η ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΙΣΧΑΙΜΙΑΣ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΑΚΡΩΝ
Ο σακχαρώδης διαβήτης και η φλεβική ανεπάρκεια των κάτω άκρων αποτελούν αιτία κακής αιμάτωσης η οποία έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία δυσίατων ελκών και σε βαρύτερες περιπτώσεις γάγγραινας. Ένα μέρος των ασθενών οδηγείται σε ακρωτηριασμό, ο οποίος έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία και επιφέρει μεγάλη οικονομική επιβάρυνση. Τα τελευταία χρόνια τα δερματικά έλκη έλκη αντιμετωπίζονται με επικάλυψη βλαστοκυττάρων είτε με τη μορφή ψεκασμών είτε με τη μορφή επιθεμάτων. Τα βλαστοκύτταρα παραμένουν βιώσιμα στο τραύμα έως 24 ώρες, οπότε και μπορεί να επαναληφθεί η χορήγηση. Στην αρτηριακή εμβολή η οποία συνοδεύεται από ισχυρό μυϊκό πόνο τα βλαστοκύτταρα χορηγούνται ενδομυϊκά και αφ ενός μεν ελαττώνεται ο πόνος, αφ ετέρου ανάλογα με το μέγεθος της βλάβης διασώζεται το άκρο από τον ακρωτηριασμό. 25 κλινικές μελέτες σήμερα αφορούν τη χρήση βλαστοκυττάρων στη θεραπεία διαταραχών της αιμάτωσης των κάτω άκρων. Στις μελέτες αυτές αναφέρεται η διάσωση του άκρου, αύξηση της οξυγόνωσης της περιοχής, επούλωση του έλκους, ελάττωση του πόνου, αύξηση της κινητικότητας και ελάττωση της νοσηρότητας και θνησιμότητας.Τα αποτελέσματα αυτά δεν σχετίζονται με την ποσότητα των τοπικά χορηγούμενων κυττάρων, όσο με την επανάληψη της θεραπείας.