Θεραπεία της νόσου του Crohn με αυτόλογα βλαστοκύτταρα
Κλινική δοκιμή η οποία θα χρησιμοποιήσει τα αυτόλογα βλαστοκύτταρα για τη θεραπεία της νόσου του Crohn σε ασθενείς οι οποίοι με τις τρέχουσες θεραπείες δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν αποτελεσματικά ξεκινά στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Η μελέτη εγκρίθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και μετέχουν ασθενείς από το Κέμπριτζ, το Εδιμβούργο, το Λίβερπουλ, το Νότιγχαμ, την Οξφόρδη και το Σέφιλντ. Η δοκιμή συντονίζεται από το Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου και το Barts Health NHS Τrust μέσω της Μονάδας Κλινικών Δοκιμών στο Πανεπιστήμιο του Sheffield.
Η νόσος του Crohn είναι μια αυτοάνοση ασθένεια η οποία προσβάλλει το έντερο και προκαλεί διάρροια, κοιλιακό πόνο, υπερβολική κόπωση και άλλα συμπτώματα που επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής. Η νόσος πλήττει τουλάχιστον 115.000 ανθρώπους μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι τρέχουσες θεραπείες στοχεύουν στη μείωση της φλεγμονής, αλλά δεν έχουν πάντα τα αναμενόμενα αποτελέσματα και σε πολλές περιπτώσεις οι ασθενείς υποβάλλονται σε χειρουργικές επεμβάσεις.
Η χρήση βλαστικών κυττάρων για την εξάλειψη της νόσου και την αντικατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος των ασθενών έχει πρόσφατα χρησιμοποιηθεί με επιτυχία στη θεραπεία της πολλαπλής σκλήρυνσης.
Με αυτή τη νέα κλινική δοκιμή οι επιστήμονες θα διερευνήσουν αν μια παρόμοια θεραπεία θα μπορούσε να μειώσει τη φλεγμονή του εντέρου και να προσφέρει ελπίδα σε άτομα με νόσο του Crohn.
Οι ασθενείς θα λάβουν φάρμακα για να κινητοποιηθεί ο μυελός των οστών τους και στη συνέχεια θα ληφθούν τα βλαστοκύτταρα τα οποία θα καταψυχθούν. Όλοι θα υποβληθούν σε χημειοθεραπεία για να εξαλειφθεί το ελαττωματικό ανοσοποιητικό τους σύστημα και στη συνέχεια θα λάβουν τα βλαστοκύτταρα για να δημιουργηθεί ένα νέο υγιές ανοσοποιητικό σύστημα. Το νέο ανοσοποιητικό σύστημα δεν θα επιδράσει αρνητικά στο έντερο του ασθενούς και να προκαλέσει εκ νέου φλεγμονή επειδή έχει δημιουργηθεί από αυτόλογα βλαστοκύτταρα.
Παρά την εισαγωγή νέων φαρμάκων, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλοί ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται σε αυτά ή σταδιακά χάνουν την ανταπόκριση σε όλες τις διαθέσιμες θεραπείες. Και παρόλο που η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι μια επιλογή που επιτρέπει στους ασθενείς να εκτελούν τις καθημερινές τους δραστηριότητες, δεν είναι κατάλληλη για μερικούς ενώ, άλλοι δεν θέλουν ούτε να εξετάσουν αυτή την προσέγγιση. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να γίνουν προσπάθειες να βρεθούν άλλοι τρόποι αντιμετώπισης της νόσου.
Η πλήρης επανατοποθέτηση του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς μέσω της μεταμόσχευσης βλαστικών κυττάρων, ενδέχεται να είναι η ριζική αλλαγή στην αντιμετώπιση της νόσου. Επίσης, πιθανότατα να βοηθήσει πολλούς ασθενείς να ανταποκριθούν στις θεραπείες τους κάτι που δεν συνέβαινε μέχρι αυτή τη στιγμή.