ΤΑ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ ΣΩΖΟΥΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΑ ΑΚΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΜΟΝΙΜΩΝ ΑΝΑΠΗΡΙΩΝ
Τα διαβητικά έλκη, τα επιπεπλεγμένα κατάγματα, οι οστεομυελίτιδες και οι κατακλίσεις αποτελούν δυσεπίλυτα και μακροχρόνια προβλήματα που απαιτούν μεγάλη συνεργασία γιατρού – ασθενή και με τον κίνδυνο της επιδείνωσης και του ακρωτηριασμού. Ασθενείς με μακρόχρονη παραμονή σε μονάδες εντατικής θεραπείες παρουσιάζουν σημαντική βελτίωση και ελάττωση του χρόνου παραμονής μετά τη χορήγηση μεσεγχυματικών βλαστοκυττάρων. Η χορήγηση μεσεγχυματικών βλαστοκυττάρων σε πρόωρα νεογνά τα οποία παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε θερμοκοιτίδα, βελτιώνει τη λειτουργία των πνευμόνων και απομακρύνει τον κίνδυνο εμφάνισης της βρογχοπνευμονικής δυσπλασίας και της ΧΑΠ σε μεγαλύτερες ηλικίες. Τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα χορηγούνται ενδομυϊκά στις περιπτώσεις της αρτηριακής απόφραξης, ανακουφίζουν άμεσα από τον πόνο και διασώζουν το άκρο από τον ακρωτηριασμό.
Τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται για την αποκατάσταση εκτεταμένων τραυματισμών, εγκαυμάτων και φλεγμονών των άκρων και τελικά αποφεύγεται ο ακρωτηριασμός. Η θεραπεία έχει μεγάλη διάρκεια και υψηλό κόστος το οποίο όμως τελικά είναι μικρότερο, αν αναλογιστεί κανείς την αποφυγή της μόνιμης αναπηρίας.
Τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα λαμβάνονται από τον ιστό του ομφαλίου λώρου κατά τη γέννηση, και θεωρούνται καλύτερης ποιότητας λόγω του νεαρού της ηλικίας, από το λιπώδη ιστό, που είναι η επόμενη πλουσιότερη πηγή και από το μυελό των οστών, του οποίου η χρήση περιορίζεται λόγω των δυσκολιών λήψης του.
Κ ΚΟΥΖΗ-ΚΟΛΙΑΚΟΥ
ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΠΘ