Ο ιστός του ομφαλίου λώρου χρησιμοποιείται στη θεραπεία ανωμαλιών της διάπλασης της άνω γνάθου ( λαγώχειλου και λυκοστόματος)
Κ Κουζή-Κολιάκου
Οι ανωμαλίες της διάπλασης της άνω γνάθου είναι από τις συχνότερα συναντώμενες στα νεογνά και οφείλονται στη μη σύγκλειση των μυών ή και των οστών της άνω γνάθου. Στην πλειονότητα των εμβρύων η διάγνωση είναι υπερηχογραφική και γίνεται την 24η εβδομάδα της κύησης. Οι γονείς ετοιμάζονται έγκαιρα για τη χειρουργική επέμβαση αμέσως μετά τον τοκετό και τη συλλογή του ιστού του ομφαλίου λώρου.
Για την αποκατάσταση του ελλείμματος χρησιμοποιούνται διάφορες μέθοδοι, ανάλογα με την έκταση της βλάβης. Στο Πανεπιστήμιο του Τέξας χρησιμοποιούν ως μόσχευμα την ουσία Wharton η οποία περιβάλει τα αγγεία του ομφαλίου λώρου, αφ ενός μεν επειδή περιέχει τις κολλαγόνες ίνες ως υποστηρικτικό υλικό και αφ ετέρου τα βλαστοκύτταρα, για την αναγέννηση του οστού.
Οι κολλαγόνες ίνες αποτελούν άριστο φυσικό υποστηρικτικό υλικό του ελλείμματος και τα βλαστοκύτταρα μπορούν να εξελιχτούν σε οστικά κύτταρα ώστε να γεμίσουν το κενό του ελλείμματος. Η πρωτοτυπία της μεθόδου αυτής είναι ότι μέχρι σήμερα χρησιμοποιούσαν τα βλαστοκύτταρα του ιστού του λώρου που απομακρύνονταν με ενζυμική διάσπαση, ενώ με την παρούσα μέθοδο διατηρούν τον ιστό ακέραιο, τον οποίο χρησιμοποιούν ως ικρίωμα πλούσιο σε εξωκυττάρια ουσία, υαλουρονικό και γλυκοζαμίνες, το οποίο ταυτόχρονα περιέχει και τα βλαστοκύτταρα. Η μέθοδος αυτή έχει δώσει καλύτερα αποτελέσματα. Επιμένουν στη σωστή συλλογή της περιοχής της ουσίας Wharton η οποία περιέχει μόνο τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα και την εξωκυττάρια ουσία ως ικρίωμα. Το μόσχευμα που προστίθεται στο έλλειμμα της άνω γνάθου είναι το καταλληλότερο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί δεδομένου ότι είναι αυτόλογο και δεν έχει υποστεί κανέναν χειρισμό. Η συγκεκριμένη περιοχή του ιστού καταψύχεται, η βιωσιμότητα μετά την απόψυξη είναι της τάξης του 70% και με βάση τα χαρακτηριστικά του διαθέτει αποτελεί το ιδανικότερο μόσχευμα για την αποκατάσταση του οστικού ελλείμματος. Μια τυπική αποκατάσταση του ελλείμματος απαιτεί 15-20 γραμμάρια ουσίας Wharton ή 20 cm μήκος ιστού, τα οποία λαμβάνονται εύκολα από τον ομφάλιο λώρο, ο οποίος έχει ο μήκος 50cm. Η ομάδα του Πανεπιστημίου του Τέξας έχει πραγματοποιήσει πολλές προ-κλινικές μελέτες σε πειραματόζωα πριν ζητήσει από τον FDA χρήση σε νεογνά. Η εφαρμογή σε νεογνά θα αρχίσει τους επόμενους 12-18 μήνες.
O ερευνητής Charles Cox , υπεύθυνος της ομάδας, είναι καθηγητής Χειρουργικής Παίδων στο Τμήμα Αναγεννητικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Τέξας με έδρα το Χιούστον. Είναι εξειδικευμένος στη χρήση κυτταρικών θεραπειών για την αποκατάσταση εκτεταμένων κακώσεων σε ασθενείς των μονάδων εντατικής θεραπείας και διαθέτει για το λόγο αυτό στην κλινική του οργανωμένο τμήμα παρασκευής κυττάρων και μοσχευμάτων. Το πρόγραμμα αυτό υποστηρίζεται από την ιδιωτική εταιρεία βλαστοκυττάρων Cord Blood Registry, η οποία έχει έδρα την Αριζόνα.