ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΟΣΤΙΚΑ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ ΤΟΥ ΛΙΠΟΥΣ
Ο λιπώδης ιστός παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην αναγεννητική ιατρική, επειδή περιέχει τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην αποκατάσταση οργάνων.
Τα πρώτα κατά παραγγελία οστικά μοσχεύματα από βλαστοκύτταρα του λιπώδους ιστού με τις σωστές διαστάσεις και σχήμα είναι γεγονός. Τα μοσχεύματα αυτά αναπτύσσονται στο εργαστήριο από μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα και εμφυτεύονται την κατάλληλη στιγμή στη θέση που υπάρχει το πρόβλημα. Τα μοσχεύματα σχεδιάζονται ανατομικά με βάση την ακτινολογική εικόνα και παράγονται στο εργαστήριο. Επειδή δημιουργούνται με βλαστοκύτταρα του ίδιου του ασθενούς είναι απόλυτα συμβατά και δεν απορρίπτονται ποτέ. Είναι ασφαλή ως προς τη μετάδοση μολυσματικών ασθενειών και χρησιμοποιούνται είτε για αποκατάσταση απώλειας οστού σε μεγάλους τραυματισμούς ή σε διόρθωση συγγενών ανωμαλιών του σκελετού όπως του λυκοστόματος.
Μόνο στην Αγγλία κάθε χρόνο χρησιμοποιούνται 250.000 μοσχεύματα τα οποία είτε προέρχονται από δότες με τον κίνδυνο πάντα της απόρριψης ή της αφαίρεσης από τον ίδιο τον ασθενή ο οποίος υποβάλλεται σε διπλή επέμβαση, μιας της αφαίρεσης του μοσχεύματος και μιας της εμφύτευσης. Τα οστικά μοσχεύματα δημιουργούνται από τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα τα οποία λαμβάνονται με ειδική επεξεργασία από το λιπώδη ιστό και στη συνέχεια στρέφονται προς οστικά κύτταρα τα οποία αναπτύσσονται στο εργαστήριο και οργανώνονται στο σχήμα που απαιτείται για τη διόρθωση της βλάβης. Για τη δημιουργία μοσχεύματος μήκους 2 ιντσών χρειάζεται ένας μήνας εργαστηριακής προετοιμασίας.
Εκτός της χρήσης του λιπώδους ιστού σήμερα για τη δημιουργία οστού και χόνδρου, ευρεία εφαρμογή έχει η λήψη τμήματος υγιούς χόνδρου, η καλλιέργειά του στο εργαστήριο και η εμφύτευσή του στην πάσχουσα λόγω της οστεοαρθρίτιδας περιοχή. Η εφαρμογή αυτή έχει τεράστιο κλινικό ενδιαφέρον, διότι δεν είναι τραυματική, δεν έχει επιπλοκές για τον ασθενή και προσφέρει σημαντική βελτίωση στην κινητικότητα της άρθρωσης.
Τα μοσχεύματα που προέρχονται από το λίπος αναμένεται να περιορίσουν ή να μεταφέρουν χρονολογικά για αργότερα τις ολικές αρθρωπλαστικές του ισχίου και του γόνατος και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των ασθενών. Θα περιοριστούν οι μετεγχειρητικές επιπλοκές μια εκ των οποίων είναι η θρόμβωση και η πνευμονική εμβολή, εξ αιτίας των διαταραχών της πήξης από τις τεχνητές προσθέσεις εντός του μυελού των οστών ή της μακράς ακινητοποίησης του ασθενούς.
Κ ΚΟΛΙΑΚΟΥ
ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ