Γιατί να φυλάξω τα βλαστικά κύτταρα του παιδιού μου αφού οι δημόσιες τράπεζες μπορούν να μου προμηθεύσουν όταν τα χρειαστώ;
Οι δημόσιες τράπεζες παρέχουν ιστοσυμβατά βλαστοκύτταρα για τη θεραπεία της λευχαιμίας και μόνο, εφ όσον δεν υπάρχει ιστοσυμβατό μέλος της οικογένειας. Η πιθανότητα να βρεθεί ένα μόσχευμα ιστοσυμβατό μέσα από την οικογένεια είναι 30%, η ίδια πιθανότητα υπάρχει και για την ανεύρεση μέσω της δημόσιας τράπεζας και ένα ποσοστό 30% ασθενών δεν θα βρει ποτέ μόσχευμα λόγω σπάνιου τύπου ιστοσυμβατότητας, ακόμα και εάν η δημόσια τράπεζα διέθεται έναν υπερβολικά μεγάλο αριθμό δειγμάτων. Στις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν αποθηκευμένα βλαστικά κύτταρα του παιδιού, τότε τα βλαστικά κύτταρα ενός συγγενή (κατά προτίμηση αδερφού) είναι η καλύτερη εναλλακτική λύση.
Πλεονέκτημα της λήψης μοσχεύματος από συγγενή-δότη αποτελεί η γνώση της ύπαρξης κληρονομικής νόσου, καθώς είναι γνωστή στο περιβάλλον κληρονομικότητα. Επίσης ιογενείς μολύνσεις ελέγχονται ασφαλέστερα στο συγγενή δότη. Το πλέον σημαντικό όμως είναι ότι η χρήση βλαστικών κυττάρων του ομφαλίου λώρου αυξάνει τη συμβατότητα μεταξύ των συγγενών, λόγω ανωριμότητας των κυττάρων, σε αντίθεση με τα βλαστικά κύτταρα που προέρχονται από το μυελό των οστών, τα οποία θεωρούνται πιο ώριμα.
Η δωρεά του αίματος του ομφαλίου λώρου του νεογέννητου παιδιού στη δημόσια τράπεζα αποτελεί αλτρουιστική πράξη των γονέων προς την κοινωνία. Η αναζήτηση και λήψη μοσχεύματος από δημόσια τράπεζα συνοδεύεται με χρέωση ποσού προς τον ασθενή έως και 20.000€. Όταν το ζητούμενο όμως είναι η επιβίωση του ασθενούς, η αναζήτηση και η ανεύρεση ενός μοσχεύματος είναι το πλέον σημαντικό. Ο χρόνος της αναζήτησης ενός συμβατού μοσχεύματος δεν μπορεί να προβλεφθεί και εξαρτάται από τον τύπο της ιστοσυμβατότητας. Από την άλλη πλευρά όμως ο χρόνος πάντα τρέχει εις βάρος του ασθενούς.
Η εθελοντική αιμοδοσία είναι διαφορετική από τη δωρεά των βλαστικών κυττάρων. Το αίμα του δότη που μεταγγίζεται στον ασθενή ζει για πολύ μικρό χρονικό διάστημα, δημιουργείται πολύ γρήγορα στον υγιή δότη και καλύπτει προσωρινή ανάγκη του ασθενούς, ενώ τα βλαστοκύτταρα παραμένουν εφ όρου ζωής.