Βλαστοκύτταρα

Ενημέρωση σχετικά με τη σύγχυση που έχει δημιουργήσει η μαζική αποστολή μηνυμάτων, σε πελάτες και μη, σχετικά με την τύχη των βλαστοκυττάρων ανταγωνιστικής εταιρείας

Dr. Kouzi

Αγαπητοί γονείς που έχετε φυλάξει τα βλαστοκύτταρα των παιδιών σας στη Biohellenika

Το τελευταίο διάστημα δεχόμαστε αγωνιώδη τηλεφωνήματα σας σχετικά με την ομαλή λειτουργία της Biohellenika,  επειδή έχετε πάρει κάποια μηνύματα στο κινητό σας σχετικά με την πτώχευση της Stem Health.

Η Biohellenika συνεχίζει ομαλά τη λειτουργία της, ουδεμία σχέση έχει με τη Stem Ηealth και ουδέποτε ενέκρινε τις πρακτικές που χρησιμοποιούσε κατά τη λειτουργία της. Βρίσκεται σε ανοδική πορεία, επειδή η οικονομική κρίση έχει επιβάλλει τη διατήρηση των ποιοτικότερων εταιρειών. 

Πολλοί από εσάς στα  πλαίσια έρευνας αγοράς επικοινωνήσατε με την Stem Health, η οποία κατέγραψε το κινητό σας, άσχετα αν στην πορεία δεν την επιλέξατε  ως τράπεζα φύλαξης και ήρθατε στη Biohellenika. Έτσι εξηγείται η αποστολή του SMS ανεξαρτήτως σε όλους τους γονείς που είχαν έστω και τηλεφωνική επικοινωνία, ανεξάρτητα  αν προχώρησαν στη φύλαξη ή όχι.

Τα βλαστοκύτταρα αποτελούν ένα σπουδαίο εργαλείο στην ιατρική  και είναι τυχεροί αυτοί που έχουν προνοήσει σωστά.

Επειδή όλοι ρωτάτε πότε και πώς μπορεί να γίνει η μεταφορά των βλαστοκυττάρων στη Biohellenika θα σας συνιστούσαμε να περιμένετε τη λύση των νομικών προβλημάτων που έχουν ενσκήψει  και  στη συνέχεια άμεσα θα σας ενημερώσουμε για τη μεταφορά τους στα εργαστήρια μας, είτε της Αθήνας είτε της Θεσσαλονίκης.

Εκ μέρους της Biohellenika

K Koλιάκου

Καθηγήτρια Ιατρικής

Διευθύντρια ιατρικών Υπηρεσιών της Biohellenika

Θεραπεία της ηπατικής κίρρωσης με αυτόλογα βλαστοκύτταρα

Dr. Kouzi

Αποκατάσταση της λειτουργίας του κιρρωτικού  ήπατος με βλαστοκύτταρα

Μέχρι πρόσφατα η χρόνια ηπατίτιδα Β και η ηπατική ανεπάρκεια λόγω λιπώδους ήπατος εθεωρούντο μη αναστρέψιμες. Στα πλαίσια  πολυκεντρικής κλινικής μελέτης που εξελίσσεται στη  Σιγκαπούρη  και συντονίζεται από το πανεπιστημιακό νοσοκομείο εξετάζεται η δυνατότητα επαναφοράς της ηπατικής λειτουργίας με τη χρήση βλαστοκυττάρων. Η μεταμόσχευση ήπατος θεωρείται η λύση του προβλήματος με πολύ υψηλά ποσοστά θνησιμότητας και απόρριψης. Στη Σιγκαπούρη λιγότερο από το 5% ετήσια μπορεί να βρει ηπατικό μόσχευμα και να κάνει μεταμόσχευση. Ο αριθμός των ασθενών που χρίζει μεταμόσχευσης έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, αν συγκριθεί το 2007 όπου 9 ασθενείς ήταν στη λίστα αναμονής και σήμερα είναι 57.  Πολλοί εξ αυτών δεν πληρούν τα κριτήρια της μεταμόσχευσης ή άλλοι είναι άνω των 70 ετών.

Στην μελέτη αυτή θα πάρουν μέρος 46 ασθενείς με ηπατική κίρρωση και η μελέτη θα διαρκέσει 4 χρόνια. Θα χρησιμοποιηθούν αυτόλογα βλαστοκύτταρα του μυελού των οστών τα οποία θα χορηγηθούν ενδοηπατικά. Παρόμοιες μελέτες με δημοσιευμένα αποτελέσματα έχουν γίνει στην Αίγυπτο και στην Ινδία και έχουν  σημαντική βελτίωση της ηπατικής λειτουργίας.   Η ομάδα της Σιγκαπούρης έχει λάβει υπόψη της τις προηγούμενες μελέτες και σχεδίασε την παρούσα με περισσότερη πληρότητα. Οι επιστήμονες καταλήγουν ωστόσο, ότι η λίστα με  τους ασθενείς προς μεταμόσχευση θα εξακολουθεί  να υπάρχει και η χρήση των βλαστοκυττάρων θα αποτελεί μια επιλογή για ασθενείς που δεν δύνανται να κάνουν μεταμόσχευση. 

Η χρήση των βλαστοκυττάρων στη θεραπεία του διαβήτη τύπου Ι

Dr. Kouzi

Μπορούν οι κυτταρικές θεραπείες να εξασφαλίσουν τη ριζική θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη Ι;

Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου Ι ανήκει στην κατηγορία των αυτοάνοσων νοσημάτων τα οποία είναι από τα δύσκολα ιάσιμα νοσήματα. Κλασικά οι ασθενείς λαμβάνουν εφ όρου ζωής ινσουλίνη. Έχουν δοκιμαστεί πολλές θεραπείες καταστολής του ανοσοποιητικού χωρίς αποτέλεσμα και από το 2006 σε πέντε κλινικές μελέτες έχουν χρησιμοποιηθεί τα βλαστοκύτταρα με συνεχώς βελτιούμενα αποτελέσματα.

Τα βλαστοκύτταρα που έχουν χρησιμοποιηθεί προέρχονται από την μυελό των οστών και  το λιπώδη ιστό.

Για πρώτη φορά το 2006 χρησιμοποιήθηκαν αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα  τα οποία χορηγήθηκαν ενδοφλέβια ή ενδοπαγκρεατικά σε 16 ινσουλινοεξαρτώμενους ασθενείς. Δύο εξ αυτών διέκοψαν παροδικά την ινσουλίνη και εκ των  υπολοίπων το 50% ελάττωσε τις ημερήσιες ανάγκες.    

Το 2007-2008 χρησιμοποιήθηκαν τα ίδια βλαστοκύτταρα  σε ασθενείς οι οποίοι έλαβαν ανοσοκαταστολή πριν τη χορήγηση  και η διάρκεια του διαβήτη ήταν μικρότερη των 6 εβδομάδων.  Εννέα ασθενείς  διέκοψαν την ινσουλίνη για διάστημα 5-6 μηνών, όλοι όμως οι ασθενείς ελάττωσαν τις ημερήσιες ανάγκες.

Το 2008 μια άλλη ομάδα επιστημόνων χρησιμοποίησε σε συνδυασμό μεσεγχυματικά  βλαστοκύτταρα του λιπώδους ιστού τα οποία τροποποίησε ώστε να παράγουν ινσουλίνη και αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα του μυελού των οστών τα οποία χορήγησε ενδοηπατικά σε διαβητικούς ασθενείς. Τα τροποποιημένα μεσεγχυματικά κύτταρα είχαν ακριβώς τις ίδιες ιδιότητες  με τα β κύτταρα του παγκρέατος τα οποία  παράγουν την ινσουλίνη.   Παρατηρήθηκε μείωση των ημερήσιων αναγκών σε ινσουλίνη κατά 30-50% και τα επίπεδα του C πεπτιδίου αυξήθηκαν κατά 4-26 φορές. Το αποτέλεσμα αυτό παρέμεινε σταθερό στους ασθενείς για τα επόμενα  3 χρόνια.

Η ίδια ομάδα χρησιμοποίησε τα ίδια κύτταρα σε 11 διαβητικούς  διάρκειας από 1-24 χρόνια μέσω τριών οδών, ενδοηπατικά, υποδόρια και εντός του θύμου αδένα. 23 μήνες αργότερα οι ημερήσιες ανάγκες ελαττώθηκαν από 1,14 στις  0,63 μονάδες/κιλό σώματος/ανά ημέρα, η γλυκοσιλιωμένη αιμοσφαιρίνη από 8,47% ελαττώθηκε στο 7,39%, το C πεπτίδιο αυξήθηκε από 0,1 στα 0,38ng/ml και κανένας εκ των ασθενών δεν εμφάνισε φαινόμενα οξέωσης.

Το 2015 η ίδια επιστημονική ομάδα χρησιμοποίησε τα ίδια κύτταρα και τους ίδιους τρόπους  χορήγησης σε 20 ασθενείς, οι 10 εκ των οποίων έλαβαν αυτόλογα βλαστοκύτταρα και οι 10 συμβατά αλλογενή. Οι ασθενείς ήταν υπό παρακολούθηση  από 15 έως 51 μήνες. Τα αλλογενή μοσχεύματα δεν είχαν καμία επίδραση,  αντίθετα με τα αυτόλογα , τα οποία διατήρησαν τους ίδιους δείκτες με την προηγούμενη ομάδα ασθενών. Η ομάδα κατέληξε ότι για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου Ι τα καλύτερα αποτελέσματα δίνει η αυτόλογη χρήση βλαστοκυττάρων.

Οι κυτταρικές θεραπείες έχουν αποδειχτεί αποτελεσματικές, είναι ασφαλείς και πρέπει να εξελιχθούν ώστε να γίνεται καλύτερη ρύθμιση του διαβήτη και να ελαττωθούν οι αγγειακές επιπλοκές.