Ειδήσεις - Νέα

Το αλαλούμ του κράτους και η αγανάκτηση ενός πατέρα που φύλαξε τα βλαστοκύτταρα των παιδιών του

Dr. Kouzi

Το κράτος να εφαρμόζει τους νόμους που ψηφίζει και οι λειτουργοί του να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή

Όταν το 2004 γεννήθηκε το πρώτο μας παιδί, αποφασίσαμε να φυλάξουμε τα βλαστοκύτταρα που συλλέγονται κατά την γέννηση. Ήταν μία υπηρεσία που μας σύστησε ο γυναικολόγος, ο οποίος μας προέτρεψε να επιλέξουμε μεταξύ των πέντε ξένων εταιρειών που δραστηριοποιούνταν τότε στην χώρα μας. Οι επιλογές μας ήταν τότε η Αγγλία, η Γερμανία, το Βέλγιο, η Αυστρία και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Πρόκειται για μια πολύ υψηλής τεχνολογίας  υπηρεσία, μας είπε ο γιατρός, και για τον λόγο αυτό δεν προσφέρεται στην χώρα μας. Επιλέξαμε την τράπεζα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από τότε ενημερωνόμαστε τακτικά για το θέμα των βλαστοκυττάρων και για τις δυνατότητες που προσφέρει  για το μέλλον του παιδιού μας αυτή η μικρή μας επένδυση. Δυνατότητες που γίνονται χρόνο με το χρόνο όλο και περισσότερες.

Η φύλαξη βλαστοκυττάρων δεν απασχολούσε τότε ούτε τον ημερήσιο τύπο ούτε  τα τηλεοπτικά κανάλια στη χώρα μας. Αυτό άλλαξε ραγδαία, μόλις η υπηρεσία αυτή άρχισε να προσφέρεται και στη χώρα μας, από Ελληνικές εταιρείες.  Ο σχετικός θόρυβος δεν έγινε από τις εταιρείες που διαφημίζονταν. Αντίθετα, μία ομάδα αποτελούμενη από εργαζόμενους στις δημόσιες τράπεζες, φαρμακευτικές εταιρείες, εθελοντές αιμοδότες και  πολιτιστικοί-εξωραϊστικοί   σύλλογοι    ξεσήκωσαν  τον κόσμο. Ακούσαμε να λέγονται πολλά απλοϊκά  και πρόχειρα.   «Δεν υπάρχουν Βλαστοκύτταρα στο ομφαλικό αίμα» διακήρυττε  μία ηλικιωμένη κυρία στην τηλεόραση και απορούσα : «εγώ τι φυλάσσω άραγε στις ΗΠΑ ;» Η ίδια έλεγε αργότερα «τα βλαστοκύτταρα στο αίμα του παιδιού είναι άρρωστα» Μα πως είναι δυνατόν να είναι άρρωστα όταν το παιδί μου ήταν υγειές την στιγμή που συλλέξαμε τα κύτταρα;  Μπορεί το παιδί να είναι υγειές και το αίμα του να είναι άρρωστο;  Ένα ντοκυμαντέρ ακριβό και καλοστημένο, παραμένει μέχρι σήμερα στο  διαδίκτυο, υποστήριζε ούτε λίγο ούτε πολύ τα παραπάνω, χωρίς κανένα αντίλογο. «Απάτη τα βλαστοκύτταρα» γράφανε οι εφημερίδες.

Δημοσιογράφοι εν χωρώ διακήρυτταν  «η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που έχει τράπεζες βλαστοκυττάρων» «παντού σε όλο τον κόσμο απαγορεύονται». Φοβήθηκα μήπως η εταιρεία που φύλαγα τα κύτταρα του παιδιού μου στην Αμερική, είχε απαγορευθεί.  Έψαξα και βρήκα παρόμοιες εταιρείες να λειτουργούν σε όλα τα μέρη του κόσμου εκτός από την Γαλλία, όπου διάβασα ότι οι γονείς καταφεύγουν για την υπηρεσία αυτή στην γειτονική Ελβετία.

Μετά μάθαμε από τους ίδιους ότι «τα βλαστοκύτταρα δεν κάνουν για το ίδιο το παιδί» Έψαξα πάλι με ανησυχία. Επιστημονικές εργασίες από όλο τον κόσμο επιβεβαιώνουν ότι όταν υπάρχουν υγιή βλαστοκύτταρα του ίδιου του ασθενούς (αυτόλογα) πάντα προτιμώνται, και μόνο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να είναι καλύτερα τα ξένα βλαστοκύτταρα.  Στις περιπτώσεις αυτές προτιμώνται τα κύτταρα του   ιστοσυμβατού αδελφού του. Δηλαδή πάλι μέσα από την οικογένεια. Μα γιατί άραγε τα λένε αυτά; Αναρωτήθηκα.

Έτυχε εκείνη την εποχή να παρακολουθήσω στην τηλεόραση μία εκπομπή της κ. Τατιάννας  Στεφανίδου. Ένας σοβαρός νέος επιστήμονας παρέθετε δημοσιευμένες εργασίες, που υποστήριζαν την αξία της φύλαξης βλαστοκυττάρων, ενώ η αντίθετη πλευρά απλά επαναλάμβανε τα παραπάνω αστήρικτα συνθήματα. «Συμβαίνει κάτι σοβαρό  στον συνοικισμό των αθίγγανων» είπε τότε η σοβαρή δημοσιογράφος και διέκοψε την εκπομπή για να δείξει ένα αντίσκηνο που καίγονταν ….

Είχα πληρώσει περίπου 3000 ευρώ για την φύλαξη στις ΗΠΑ, και πληρώνω άλλα 100 κάθε χρόνο. Με έκπληξη λοιπόν βλέπω στην τηλεόραση, μεγάλο επιχειρηματία της χώρας ιδιοκτήτη τότε, μεταξύ των άλλων ιδιωτικών νοσοκομείων και κλινικών, να διακηρύττει από τηλεοράσεως ότι «οι εταιρείες βλαστοκυττάρων στη χώρα μας αισχροκερδούν» και ότι αυτός και τα μαιευτήρια που διευθύνει προσφέρουν τη φύλαξη των βλαστοκυττάρων δωρεάν.

Με τον ερχομό του δεύτερου παιδιού μας, ο γιατρός μας σύστησε ανεπιφύλακτα την εταιρεία που στεγάζονταν σε ένα από τα εν λόγω μαιευτήρια, του συγκεκριμένου επιχειρηματία και επέμενε πολύ. «Έχει να κερδίσει κάτι;  Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό»,  σκέφθηκα, «πρόκειται για μια δωρεάν υπηρεσία, που όμως δεν μπορεί να είναι φθηνή». Η εταιρεία είχε διεθνείς διαπιστεύσεις όπως και η εταιρεία της Αμερικής, όπου φύλαξα τα βλαστοκύτταρα του πρώτου μου γιού, και πλήρωνε προσωπικό, ακριβά υλικά, και εξετάσεις και συμπλήρωνε συνεχώς τα δοχεία φύλαξης με υγρό άζωτο. Πως λοιπόν μπορεί να ήταν δωρεάν;

Αποφάσισα να απευθυνθώ σε άλλη Ελληνική εταιρεία παρ’ όλο που προτίμησα το συγκεκριμένο μαιευτήριο. Επισκέφθηκα τα εργαστήριά της, έλεγξα τις διαπιστεύσεις της και την νόμιμη λειτουργία της. Η εταιρεία είχε διαπίστευση από το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης, και ήταν πιστοποιημένη κατά ISO. Για να έχει τέτοια πιστοποιητικά από το Εθνικό Σύστημα  λειτουργεί και νόμιμα σκέφτηκα.  Οι επιστήμονές που με ενημέρωσαν ήταν σοβαροί και με παρέπεμπαν  σε σχετικές επιστημονικές δημοσιεύσεις. Φυσικά η υπηρεσία δεν ήταν δωρεάν,  αλλά η τιμή ήταν σαφώς φθηνότερη από όσα είχα πληρώσει για το πρώτο μου παιδί στις ΗΠΑ.

Μια δυσάρεστη έκπληξη με περίμενε όταν έλαβα τον λογαριασμό του μαιευτηρίου. Μία χρέωση 500 ευρώ, για «λήψη βλαστοκυττάρων». «Μα εμείς δεν φυλάξαμε στα βλαστοκύτταρα στην δική σας τράπεζα» κατάφερα να ψελλίσω… «ή μήπως …». «Κύριε η υπηρεσία στο μαιευτήριό μας είναι δωρεάν, αν όμως πάτε σε άλλη εταιρεία, τότε  σας χρεώνουμε την λήψη»

Ε αυτό πήγαινε  πολύ, αναγκάστηκα τελικά να πληρώσω τον λογαριασμό, για να μπορέσω να πάρω στο σπίτι την οικογένειά μου, αλλά κατέφυγα μαζί με άλλους γονείς στον συνήγορο του καταναλωτή…

Σήμερα η τράπεζα του μαιευτηρίου αυτού, έχει πτωχεύσει. Το επίδοξο σχέδιό του επιχειρηματία να χρηματοδοτήσει αδρά μια ακριβή υπηρεσία για να την μονοπωλήσει στη συνέχεια, απέτυχε…

Τριάντα χιλιάδες γονείς αγωνιούν σήμερα για την τύχη του πολύτιμου βιολογικού υλικού των παιδιών τους.

Το γεγονός αυτό όμως έδωσε την ευκαιρία σε συμφέροντα που «για κάποιο λόγο» δεν επιθυμούν να γίνεται φύλαξη βλαστοκυττάρων στη χώρα μας  να αρχίσουν πάλι την παλιά γνωστή συνθηματολογία.

«Παράνομες οι τράπεζες βλαστοκυττάρων». Θορυβημένος έψαξα τους νόμους. Όλες λειτουργούν νόμιμα, μια που η νομοθεσία προβλέπει να αιτηθούν άδεια ένα χρόνο μετά την έκδοση κάποιων προεδρικών διαταγμάτων, που για κάποιο λόγο ποτέ δεν δημοσιεύονται. Όσες μάλιστα από αυτές δραστηριοποιούνται και στο εξωτερικό, έχουν ήδη αιτηθεί άδεια, σύμφωνα με την νέα νομοθεσία, εδώ και πολλά χρόνια, όπως με ενημέρωσε η τράπεζα μου. Το υπουργείο, για κάποιο άγνωστο λόγο, απλά δεν απαντάει, κατά παράβαση του άρθρου 123 του συντάγματος, καθώς  απέκτησα  και γνώσεις νομικής από το διαδίκτυο, υποβάλλοντας την ερώτηση <<τι συμβαίνει όταν το κράτος δεν απαντάει στον πολίτη>>….

«Τα βλαστοκύτταρα δεν ζουν στο υγρό άζωτο» άκουσα πάλι πρόσφατα. Μα φυσικά αφού όλες οι βιολογικές λειτουργίες αναστέλλονται για να μείνουν ανέπαφα και να λειτουργήσουν ξανά όταν χρειαστεί, πώς δεν ζουν; Εδώ ολόκληροι οργανισμοί  πέφτουν σε χειμέρια νάρκη, χωρίς φαγητό και νερό και ξαναζωντανεύουν!!!

«Δεν υπάρχουν τεκμηριωμένες μελέτες που να αποδεικνύουν ότι ζουν και μπορούν να χρησιμοποιηθούν» κι όμως εντόπισα πολλές, μία μάλιστα παρακολουθεί τα κύτταρα για 23,5 χρόνια. Όλες καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Ο χρόνος φύλαξης στο υγρό άζωτο δεν έχει σχέση με τη βιωσιμότητα των κυττάρων. Το πώς τα φυλάγεις έχει σχέση.

Και η Google μου έστειλε ένα μήνυμα. Γέροι ηλικίας άνω των 78 ετών πήραν βλαστοκύτταρα από το λίπος νέων,  ηλικίας 20-40 ετών και ξανάνιωσαν. Και αναρωτήθηκα, γιατί δεν πήραν βλαστοκύτταρα από το δικό τους  λίπος;   Προφανώς επειδή ήταν γέροι και τα κύτταρα τους  γηρασμένα. Αν είχα και εγώ δικά μου από τότε που γεννήθηκα θα ήταν καλύτερα. Ευτυχώς έχουν τα παιδιά μου σκέφτηκα. Άρα όλο και κάτι καλό προκύπτει από τις δύο πράξεις προς τα παιδιά μου, άξιζαν τον κόπο. Άρα η Ελλάδα φταίει.

Και όλα αυτά προς μεγάλη χαρά των ξένων εταιρειών «όποιος θέλει να μεταφέρει  στην Αγγλία τα βλαστοκύτταρα του παιδιού του που τώρα φυλάσσονται σε Ελληνική εταιρεία, να μας τηλεφωνήσει» γράφει μία από αυτές στην Ελληνική ιστοσελίδα της.

Κατέληξα ότι η  Ελλάδα δεν πρέπει να βγάζει επιστήμονες κυρίες και κύριοι.

Γκαρσόνια και χορεύτριες  θέλουν να  γίνουν τα παιδιά μας, να ζούνε με τα φιλοδωρήματα που θα τους δίνουν οι τουρίστες. Και μας αναγκάζουν να στείλουμε τα βλαστοκύτταρα μας στο εξωτερικό, γιατί φυλάσσονται καλύτερα εκεί  σε τόπο μυστικό που δεν θα μπορέσετε ποτέ να τον   επισκεφθείτε.

 Καλύτερα λοιπόν να μην τα φυλάξετε καθόλου. Τι να τα κάνετε; Τα παιδιά σας δεν θα τα χρειαστούν ποτέ. Γιατί  άλλωστε θα έπρεπε να παρατείνει τη  διάρκεια της μίζερης ζωής του ένα ταλαιπωρημένο γκαρσόνι  ή μια γερασμένη  χορεύτρια για  να παίρνουν  σύνταξη περισσότερα χρόνια;

Ένας πατέρας, πρώην κάτοικος εξωτερικού που  επί του παρόντος μένει  στην Ελλάδα, αλλά όχι για πολύ.

 

 

 

 

Η Biohellenika παρακολουθεί τις εξελίξεις και απαντά δυναμικά

Dr. Kouzi

Βήματα μπροστά

H Biohellenika μία μακρά σε ιστορία εταιρεία βιοτεχνολογίας στη χώρα μας,  με  γνώση και επιμονή έχει αντιμετωπίσει στην  κρίση και έχει κάνει μεγάλα βήματα ανάπτυξης.  Πρόσφατα επέκτεινε τις δραστηριότητες της στις Φιλιππίνες, την Ινδονησία και το Ομάν, ενώ ήδη βρίσκεται στην Αγγλία, την Ιταλία, τη  Βουλγαρία, τη Σερβία, τα Σκόπια την Κύπρο,  την Αρμενία και  την Αλβανία.

 Είναι  η μοναδική  ελληνική εταιρεία μέχρι σήμερα που από το 2010 διαθέτει διεθνή διαπίστευση από την American Association of Blood Banks (AABB) και η πρώτη εταιρεία που διαπιστεύθηκετο 2008  από το ΕΣΥΔ(Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης.

 Είναι η μοναδική Ελληνική εταιρεία που έχει  χορηγήσει με επιτυχία μονάδες βλαστοκυττάρων  ομφαλοπλακουντιακού αίματος στην Αιματολογική κλινική του Πανεπιστημίου του Duke των ΗΠΑ στα πλαίσια διεθνούς κλινικής μελέτης  για τη θεραπεία της εγκεφαλικής παράλυσης. Η συμμετοχή της είναι δημοσιευμένη στο διεθνές περιοδικό Bone Mar Tran 2015, 50, 1271.

Σήμερα η Biohellenika είναι η πρώτη εταιρεία του ιδιωτικού τομέα που έχει προταθεί από τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ)  για αδειοδότηση  σύμφωνα με την ισχύουσα  Ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Το 2007 η Biohellenika ήταν μία από τις πρώτες εταιρείες διεθνώς που εισήγαγε με δική της τεχνογνωσία την φύλαξη μεσεγχυματικών κυττάρων από την ουσία του Wharton και από τα νεογιλά δόντια, καθώς και τη  φύλαξη περισσότερου ομφαλοπλακουντιακού αίματος με αποστράγγιση του πλακούντα.

Το 2008 η Biohellenika καθιέρωσε για πρώτη φορά στην Ευρώπη  τη φύλαξη των μεσεγχυματικών κυττάρων από τον λιπώδη ιστό

To 2010 συμμετείχε στην πρώτη  κλινική δοκιμή σε συνεργασία με την Καρδιοχειρουργική κλινική του Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ για τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας (Anastasiadis et al. J Tranl Med 2011)

Το 2011 επίσης συμμετείχε στην πρώτη κλινική δοκιμή σε συνεργασία με την Πνευμονολογική κλινική της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αλεξανδρούπολης  για τη θεραπείας της Ιδοπαθούς Πνευμονικής Ίνωσης, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν το 2011 και 2013 στο διεθνές περιοδικό  Translational Medicine.

Eίναι η μόνη ελληνική εταιρεία όπου κλινική μελέτη στην οποία  συμμετέχει για την δημιουργία αυτόλογων οδοντικών εμφυτευμάτων  είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα του ΝΙΗ (National Institute of Health) των ΗΠΑ που αφορά τις  διεθνείς κλινικές μελέτες (clinicaltrials.gov)

 

To 2016 καθιέρωσε τη συλλογή των VSELs από το ομφαλικό αίμα,  τα οποία ανοίγουν νέες προοπτικές στις μεταμοσχεύσεις οργάνων. Είναι η μόνη εταιρεία στην Ευρώπη που προσφέρει αυτή την υπηρεσία, αντί της φύλαξης του ολικού αίματος, προκειμένου να διασωθεί αυτός  ο κυτταρικός πληθυσμός.  

Έχει συμμετάσχει στη δημοσίευση 32 επιστημονικών άρθρων σε διεθνή περιοδικά, έχει συμβάλλει στην ολοκλήρωση οκτώ διδακτορικών διατριβών, έχει τιμηθεί με έξι βραβεία και κατέχει πέντε διπλώματα ευρεσιτεχνίας.

Ολοκλήρωσε  με επιτυχία  5 ερευνητικά προγράμματα «Συνεργασία» και έχει υποβάλλει προς έγκριση  7 νέα στα πλαίσια του «Ερευνώ-Καινοτομώ»

Διαθέτει την τεχνογνωσία της γενετικής τροποποίησης των κυττάρων και δημιουργίας αθανατοποιημένων κυτταρικών σειρών

Διαθέτει την τεχνογνωσία δημιουργίας επαγόμενων πολυδύναμων κυττάρων (iPSCs), πρώτη ύλη για τη δημιουργία αυτόλογων οργάνων στο μέλλον

 

 

Διάρκεια ζωής των βλαστοκυττάρων

Dr. Kouzi

Ο επιστημονικά τεκμηριωμένος χρόνος βιωσιμότητας των βλαστοκυττάρων στο υγρό άζωτο μέχρι το 2011 ήταν  23,5 χρόνια. Και η μελέτη συνεχίζεται.  Σύμφωνα με υπολογισμούς των ακτινοφυσικών η βιωσιμότητα των βλαστοκυττάρων σε συνθήκες αδιατάρακτης φύλαξης σε σταθερή θερμοκρασία -196⁰ C, εντός του υγρού αζώτου και στο επίπεδο της θάλασσας, είναι άνω των 1000 ετών, επειδή τότε υπολογίστηκε ότι η κοσμική ακτινοβολία μετρούμενη στο επίπεδο της θάλασσας θα προξενούσε  ανεπανόρθωτες  βλάβες στο DNA των κυττάρων οι οποίες θα τα οδηγούσαν  στον κυτταρικό θάνατο. 

 

Απάντηση της Biohellenika στα πρόσφατα δημοσιεύματα σχετικά με τη διάρκεια της ζωής των φυλασσόμενων βλαστοκυττάρων του ομφαλοπλακουντιακού αίματος

Σχετικά με τη δημοσίευση στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση

http://www.athensvoice.gr/ellada/exapatoysan-toys-goneis-me-ta-vlastokyttara-ton αναφέρεται οτι  ο Εισαγγελέας μεταξύ των άλλων για  την παραπομπή σε δίκη των υπευθύνων της εταιρείας  Stem Health  έλαβε υπόψη την έκθεση του Σώματος Ελεγκτών Υπηρεσιών Υγείας  η οποία αναφέρει  ότι << παραπλάνηση  των γονέων οτι  μπορούν  να συντηρηθούν και να είναι αξιοποιήσιμα βλαστοκύτταρα επί τόσο μακρό χρονικό διάστημα χωρίς ωστόσο να υπάρχει καμία τεκμηριωμένη επιστημονική μελέτη που να το αποδεικνύει>>  σας ενημερώνουμε ότι η βιωσιμότητα των βλαστοκυττάρων  του ομφαλίου αίματος σε συνθήκες υγρού αζώτου μέχρι την τελευταία δημοσίευση το 2011 ήταν 23.5 χρόνια ^1,2  σύμφωνα με την παρατιθέμενη βιβλιογραφία, μεγαλύτερη  από την  20ετή  φύλαξη που αναγράφεται στα συμβόλαια που υπογράφουν οι γονείς με την τράπεζα φύλαξης.  Η αρχική  φύλαξη των βλαστοκυττάρων του ομφάλιου αίματος έγινε το 1988 από τον Broxmayer ΗL και πρόκειται για τα βλαστοκύτταρα του γιού του.  Tα φύλαξε σε πολλά κρυοφιαλίδια τα οποία αποψύχει σταδιακά, μελετά και δημοσιεύει τη λειτουργικότητα τους. Στα 23.5 χρόνια η λειτουργικότητα των βλαστοκυττάρων παρέμεινε ανέπαφη.

Διαφορετική  έννοια  είναι η βιωσιμότητα των βλαστοκυττάρων και διαφορετική  η σταθερότητα του συστήματος φύλαξης των βλαστοκυττάρων. Η μελέτη της δημοσιευθείσας 23.5 έτη βιωσιμότητας  των αιμοποιητικών βλαστοκυττάρων έγινε σε πολλαπλά κρυοφιαλίδια, μέσα στα οποία ο Broxmayer το 1988 τοποθέτησε αρχικά το προς φύλαξη δείγμα. Αποψύχει κάθε φορά ένα κρυοφιαλίδιο  και μελετάει τη βιωσιμότητα των βλαστοκυττάρων,   προκειμένου να αποδείξει  τη διάρκεια της ζωής τους  μέσα στο υγρό άζωτο.

H Biohellenika δίνει στους γονείς τη δυνατότητα να φυλάξουν τα βλαστοκύτταρα σε έναν κρυοασκό ή σε  πολλαπλά  κρυοφιαλίδια.  Συστήνει όμως τη φύλαξη σε κρυοφιαλίδια. Το σύστημα των κρυοφιαλιδίων, το οποίο προτιμάει η μεγάλη πλειοψηφία των γονέων,  είναι πιστοποιημένο από την ΑΑΒΒ (American Association of Blood Banks)  πλέον σταθερό, δεν υπόκειται σε διακυμάνσεις της θερμοκρασίας φύλαξης, δεν αλλοιώνεται από τη χαμηλή θερμοκρασία   και εξασφαλίζει μακροχρόνια φύλαξη, όπως ακριβώς καταλήγουν και οι παρατιθέμενες δημοσιεύσεις. Για τους κρυοασκούς είναι γνωστό  το πρόβλημα της ευθραυστότητας, η οποία ανέρχεται στο 3,5-9,6% και συμβαίνει μετά τα δύο πρώτα χρόνια κρυοσυντήρησης και στο 74% των περιπτώσεων κατά την απόψυξη τους (Khuu et al, Cytotheraphy 2002, 4 (6): 539-540).  Για το λόγο αυτό οι κρυοασκοί φυλάσσονται στην αέρια φάση του αζώτου όπου η θερμοκρασία είναι μεταβαλλόμενη, ανάλογα με τους χειρισμούς (άνοιγμα-κλείσιμο) που γίνονται στα δοχεία φύλαξης και με τη θέση τους σε σχέση με την απόσταση από την επιφάνεια του υγρού αζώτου.   Η δημόσια τράπεζα φυλάσσει τα βλαστοκύτταρα μέσα στον κρυοασκό, επειδή το πρωτόκολλο που χρησιμοποιεί δεν χρειάζεται GMP εργαστήρια και απορρίπτει το μόσχευμα εάν ο κρυοασκός διαπιστωθεί με ρωγμές.

Το υλικό κατασκευής των κρυοφιαλιδίων και ασκών είναι το ίδιο, απλά αλλάζει το σχήμα και το μέγεθος και οι κρυοασκοί λόγω των μεταβολών  της θερμοκρασίας γίνονται  περισσότερο ευένδοτοι. Το 2008  ο FDA  πρότεινε  τον ανασχεδιασμό των κρυοασκών, αλλά δεν έχει προτείνει ελάττωση του χρόνου φύλαξης σε κρυοασκούς, (Thyagarajan B, Berger M, Sunstad D, McKenna DH Transfusion 2008, April16).

1.       High-efficiency recovery of functional hematopoietic progenitor and stem cells from human cordblood cryopreserved for 15 years,  Hal E. Broxmeyer at al, PNAS 2003, vol 100, N02 645-650

1.       Hematopoietic stem/progenitor cells, generation of indused pluripotent cells, and isolation of endothelial progenitors fron 21-23.5 years cryopreserved cord blood. Broxmayer at al 2011. Blood vol 117, No 18 p4773

 

Κ Κουζή-Κολιάκου

Καθηγήτρια Ιστολογίας-Εμβρυολογίας

Διευθύντρια Ιατρικών Υπηρεσιών της  Biohellenika