Συγκριτική μελέτη μεταξύ της μεταμόσχευσης αυτόλογων αιμοποιητικών βλαστοκυττάρων και της χρήσης φαρμακευτικής αγωγής σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας
Μια νέα μελέτη προσθέτει νέα στοιχεία στη θεραπεία ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας με τη μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων και μάλιστα ασθενών που βρίσκονται σε προχωρημένη φάση της νόσου.
Τα αυτόλογα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα χρησιμοποιούνται σε ορισμένους ασθενείς που πάσχουν από σκλήρυνση πάνω από 15 χρόνια, με σκοπό να επανεκκινήσουν το ελαττωματικό ανοσοποιητικό τους σύστημα. Μέχρι σήμερα τα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα έχουν χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία ασθενών που βρίσκονταν στα αρχικά στάδια της νόσου. Νεότερα ευρήματα υποδηλώνουν ότι το ίδιο θα μπορούσε να ισχύει και για ορισμένους ασθενείς που βρίσκονται στη δεύτερη φάση της νόσου, γνωστή ως δευτερογενής προϊούσα σκλήρυνση. Πρόσφατη δημοσίευση, η οποία αφορά 2.000 Ιταλούς ασθενείς με δευτερογενή προϊούσα σκλήρυνση κατά πλάκας που έλαβαν θεραπεία με βλαστοκύτταρα, αναφέρει ότι είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής για τα επόμενα 5 χρόνια σε σχέση με τους ασθενείς που έλαβαν τα τυπικά φάρμακα.
Η μελέτη αυτή είναι αναδρομική και αναφέρεται σε 2000 Ιταλούς ασθενείς με σκλήρυνση οι οποίοι παρακολουθήθηκαν σε ιταλικά ιατρικά κέντρα μεταξύ των ετών 1997 και 2019. Το βέβαιο είναι ότι οι ασθενείς που έλαβαν τα αυτόλογα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα, στο επόμενο διάστημα των 5 ετών είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής και καθόλου υποτροπές σε σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν στο αντίστοιχο διάστημα φαρμακευτική θεραπεία.
Σήμερα η φαρμακευτική αγωγή έχει εξελιχτεί και δεν είναι γνωστό ποια θα ήταν η κατάσταση των ασθενών εάν λάμβαναν τα σημερινά κυκλοφορούντα πιο στοχευμένα φάρμακα.
Για το λόγο αυτόν σήμερα η μελέτη επαναλαμβάνεται στις ΗΠΑ με την ονομασία ΒΕΑΤ-ΜS, όπου η μία ομάδα ασθενών λαμβάνει τα νεότερα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα και η δεύτερη αυτόλογη μεταμόσχευση αιμοποιητικών βλαστοκυττάρων. Η μελέτη αναμένεται να λήξει στα επόμενα δύο χρόνια και τότε θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα.